- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلاماللهعلیها (زبانحال)
مـنـم زینب که بـر جـان آذرم ریخت فـلک اسـپـند غـم بر مجـمـرم ریخت نـهـال بـاغ تــوحــیــدم کـه ایـن سـان خزان جور و کین، برگ و برم ریخت من آن طفلم که خوناب از دو چشمش ز داغ مـرگ زهــرا مـادرم ریـخـت سـپـس در کـوفه در مـحـراب مسجـد فـلک گَـردِ یـتـیـمـی بـر سـرم ریخت به یـثـرب مجـتـبی مـسـمـوم کـین شد به جان در آن مصیبت اخگرم ریخت مــنـم طــاووس زرّیـن بـال یــثــرب که در کـرب وبـلا بال و پَـرم ریخت بـه خـاک تـیـره هـفـتـاد و دو پـیـکـر ز کـین، یاران از گـل بهـتـرم ریخت ز جــور حــرمــلـه در پــیـچ و تـابـم که تیرش، خون حلق اصغرم ریخت تــنـم مــانــنـد نـی شـد زرد و لاغــر شـرار طعـنه بس بر پـیکـرم ریخـت مــنــم پـــروانــه شـــمــع شـــهــادت که بر فـرق عـدو خـاکـسـترم ریخـت بـه «فـولادی» عـنـایت کـرد زیـنـب به ساغـر آب حـوض کـوثـرم ریخت
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلاماللهعلیها در کوفه
زلف عفاف، رشتۀ دامان زینب است آیـات صبـر، پـایۀ ایـمـان زینب است ایـثـار و پـاکـدامـنی و عـزم و اقـتدار این چار، درسِ طفلِ دبستان زینب است حـبـل المتـیـنِ قـافـلهسـالار عـاشـقـان تا روز حشر، موی پریشان زینب است گـل زخـمهای پیکـر صد پـارۀ حسین آیـات بـیشـمـارۀ قـرآن زیـنـب اسـت سرهای نوک نیـزه همه دستههای گل تنهای پاره پاره، گلستان زینب است آن نیزهای که خصم به قلب حسین زد زخمش هنوز بر دل سوزان زینب است بـا یـاد صبح یازدهـم، صبح بیحسین هر روز صبح، شام غریبان زینب است وقتی که گفت بـا سپه کوفـه “اُسکُتوا” دیـدنـد کـائنات بـه فرمان زینب است وقـتی رقـیـه را بـه ره شـام مـیزدنـد دیدم حسین، دست به دامان زینب است یاللعجـب مگـر که قـیـامت بـه پا شده بر نیـزه آفـتـاب درخـشان زینب است روز جـزا بـهانـۀ شیـعـه بـرای عـفـو خون حسین و دیدۀ گریان زینب است هر کس که پا نهد به عزا خانۀ حسین بر او کرم کنید که مهمان زینب است تـا آفـتـاب بـذل کـنـد نـور خـویـش را میثم هـمیشه بـنـدۀ احـسان زینب است
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها
کیست بعد از فاطمه بانوی والا، زینب است آنکه ما را جمع کرده دور مولا زینب است کیست آنکه ارث از مادر بزرگش بُرده است آنکه او را چون خدیجه خواند طاها، زینب است احترامش بر همه واجب به دستور خداست کیست بانوی دو عالم بین زنها زینب است در رسالت از همه پیغمبران پیروز تر میتوان گفتا رسول آل زهرا زینب است زینتِ دوش نـبـی بـاشد حـسین فـاطمه زینتِ نام علی، محبوبِ بابا زینب است از جلال فـاطمه چـیزی ندارد کم یقـین بـی گـمـان آئـیـنـۀ ٱم أبـیهـا زینب است چون حسن یکتاست در حزن و بکاء و حلم و صبر با حسینش در مسیر عشق، همتا زینب است کربلا از منظرِ دین، قلب تاریخ است و بس ایستاده آنکه در دینش سراپا زینب است کوهِ صبرش گر بخوانم باز نامی نارساست حضرت ٱم المصائب، کنز الأسما زینب است داستان راستان نیـنـوایش خـواندنیست راست قامت تر ز هر بانوی عظما زینب است بُرده حتی حضرت ارباب بر سـقّا پـناه آنکه داده آبرو حتی به سقّا زینب است داغ هفتاد و دو تن دیدن ولی شاکر شدن! آنکه کرده قتلگه را چون مصلّا زینب است این کرامت چیست، او بارِ امامت میکشد! کیست آنکه مانده تا محشر معمّا زینب است تازیانه خوردن و دم بر نیاوردن ز چیست؟ آخرِ ایمان و مردی در دو دنیا زینب است روی نیزه در برِ هجـده سرِ از تن جدا آنکه میخواند بلا را جمله زیبا زینب است میکند کاخ ستم را زیر و رو با خطبهاش آنکه سازد خصم را رسوای رسوا زینب است چون به کوفه صوت حیدر شد بلند از حنجرش حاضران گفتند این مولاست، اما زینب است از حـرم تا قـتـلگه، تا کوفه، تا شام بلا آنکه هستِ خویش را دیده به یغما زینب است العجب یارب از این صبر و بصیرت، این وفا استقامت میوۀ شیرینِ هر یا زینب است میشود قامت کمان، اما نیـفـتد پرچـمش رهبرِ مردان، علمدار سَبایا زینب است راستی مردانِ مرد اهل حـریم زیـنـبـند کشتگان وصل را مسئولِ امضا زینب است هر پرستوی مهاجر را که دیدی سینه سرخ در حقیقت کشتۀ فرزند زهرا زینب است دشمنانش خواستند از غِیظ تخریبش کنند باز آنکه ماند در تاریخ بر جا زینب است اینهمه دارد مقـام و اینهـمه دارد شرف باز هم عبد سراپا در مصلا زینب است جلوۀ یا نور و یا قدّوس میدانید کیست؟ در دل محرابِ خود نورِ مُجلّا زینب است آخرین سوغات او از کربلا یک پیرهن کشتۀ یک کهنه پیراهن به معنا زینب است
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
کهکـشان گردی ز راه زینب است نـور خـورشید از نگاه زینب است هر کسی که شد حـسیـنی در جهان ســیـنـهاش آرام گــاه زیـنـب اسـت گـریه و سیـنـه زدن در روضـههـا هـدیـهای از پـیـشـگـاه زینـب است سر پـنـاه عـالـمی کـرب و بـلاست کـربـلا خـود در پـنـاه زیـنب است جـنّـت از لـبـخــنــد او آمــد پــدیــد آتـــش دوزخ ز آه زیــنــب اســـت غـــم غـروب طـاقـت او را نــدیــد هر چـهـل مـنـزل پگاه زینب است دست او بستند و دستش بسته نیست این اسـارت رزمـگـاه زیـنب است یک رقـیـه یک سکـینه یک ربـاب ایـن تــمـامـی سـپــاه زیـنـب اسـت گـرچه از پـهـلـو دمـیـده روی نـی شب نـگـهـبان باز مـاه زینب است انـقــلاب مـعــجــرش بـیــداد کــرد چــادر پـــاره گــواه زیـنـب اســت سـایـهاش را هـم نـدیـده هـیـچ کس حـجـب عـفـت در پـناه زینب است گرچه شد ویـران نشین چندی ولی عـرش اعـظم جـایگـاه زینب است مـجـلـس شـام و شراب و خـیزران تـشت زریـن قـتـلـگـاه زینب اسـت
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
هرکس که دل از خویشتن کندهاست اینجا در دام دلــدار ازل بـنـد اسـت ایـنـجا از جاننـثاریهای مجـنون دور لیلی پیـداست نرخ عاشـقی چند است اینجا قـد زلیـخـا خـم شده از هجـر یـوسف اما هـمین قـد؛ کـوه الـونـد است اینجا زینب حسین است و حسینش نیز زینب عاشق به معشوقش همانند است اینجا دیبای زهـرا دوخـتـه صبـر و حماسه بر قـامت زیـنب بـرازنـده است اینجا اُمالمصائب مادری کرده است غم را جام بـلا شیـرینتر از قـند است اینجا هر روضۀ جانسوز او درس است، آری غمنامهاش،غمنامه نه؛ پند است اینجا او در اسارت با کلام افـشاگری کرد آزادزاده است او، نه در بند است اینجا پای اسیریاش خدا بگریست، هر چند روی لـبـان حـرمـله خـنده است اینجا
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه
خورشید و کهکشان شده حیران معجرت ای نـور محـض یاور تو هست داورت وقتی که مو به مو به علی مو نمی زنی باید شویم لشگـری از جَـون و قـنـبرت هر وقـت پای درس عـلی ما رسیـده ایم انگـار می رسـد دل مـا تا به محـضرت اعـجـاز خـطـبهٔ تـو چـو آغـاز می شـود حس می کند عدو به رگش برقِ خنجرت تا حال کس ندیـده تو را قـد خـمـیده، آه تا حـال کـس نـدیـده تو را بـی بـرادرت حال غـم تو را فـقـط حـس کرده فاطمه میزد چو دست و پا جگرت در برابرت
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
صبرت از پای درآورده شکـیـبایی را ای که سوزانده غمت لالۀ صحرایی را دل به دریا بزند هر که دلش بیتاب است تو به صحرا زدهای آن دل دریایی را داغت آنقدر زیاد است که غم کرده علَم در دل سـوخـتهات خـیـمـۀ تـنهـایی را دیـدهای آنچه تمـاشا نـشود با هر چشم و کسی جز تو ندید آن همه زیبایی را دم به دم خطبۀ غرّای تو تیغ علویست بر سر انداخـتـهای چـادر زهـرایی را قلم از لحن تو سرمشق متانت برداشت از تو آموخت سخن، شیوۀ شیوایی را آه ای سنگ صبـور دل بیتـاب رباب بــاز آرام بـخــوان نـغــمـۀ لالایـی را
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
با دست بسته است ولی دست بسته نیست زینب سرش شکسته ولی سرشکسته نیست هـرچند سربه زیر... ولی سرفـراز بود زینب قیام کرده چون از پا نشسته نیست زینب اسیـر نیست دو عـالم اسیر اوست او را اسیـر قافله خواندن خجـسته نیست رنج سفر، خطر، غـم بازار، چشم شوم داغ سه ساله دیـده ولی باز خـسته نیست حتی اگر به صورت او سنگ میخورد هیهات بند معجرش از هم گسسته نیست
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
سبز است باغ نافـله از باغـبانیات گل کرد عطر عاطفه با مهربانیات در سایه سار هـمـدلیات بود آفـتاب روشن شد آب و آینه با همزبانیات ای انـتـشار صبح از آفـاق جـان تو ای چشمه سار نـور، دلِ آسمانیات هر گل به باغ، دفتر تقریر فقه توست هر بـلبـلی مفـسّر نهـج المـعـانیات حتی در آن نماز شبیکه نشسته بود پـیـدا نـشـد تـشهـدی از نـاتـوانیات ای آنکه صبح کوفه ز رزم تو شام شد ای افـتخـار، آینۀ خـطبه خـوانیات آیا شـکـست خـطـبۀ پـولادی تـو را بر نیـزه آیـههای گـلِ نـاگهـانیات؟ از بس ز کـودکی غـم و داغ دیدهای چـشم کـسی نـدیـد گـل شادمـانیات از آن سری که در طبق آمد شبی بگو لبـریـز بوسه بـاد لب خـیـزرانیات ای زن! به عصر بردگی ما نهیب زن با شور عـزّت و شـرف آرمـانیات
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
آسمان بیشک پُر از تکبیرةالاحرام اوست غـم همیشه تـشنۀ دریـای نا آرام اوست اوج تـفـسـیـر تـمـام آیـههـای عــاشـقـی در میان خطبههای کربلا تا شام اوست مثل نام مـرتضی بعد از پـیـمبر دیـدهام هرکجا نام حسین آمد، پس از آن نام اوست چشمهایش هیچ چیزی غیر زیبایی ندید ما رأیت... اولین و آخرین پیغام اوست شیعه بیتردید بیزینب به پایان میرسید در دل ایمانی اگر داریم از اسلام اوست از نجف تا کربلا موکب به موکب میروم هر کجا پا میگذارم سفرۀ اکرام اوست کـربـلا پـایـان پرچـم داری زینب نبـود تازه این آغاز خـتم سورۀ انـعـام اوست
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
ببین در مشرق نیزه طلوع مه جبینها را و بشنو نغـمۀ قرآن مقـطوع الوتینها را ببار ای آسمان كه دختران آفتاب از حجب به روی چهره میگیرند ابر آستینها را نمیخواهد بتابد بر زمین خورشید از آن هنگام كه دیدی بر تن صحرا، تنِ تنهاترینها را دل سنگ كنار جاده از غم آب شد تا خواست ببوسد زخمهای پای آن محمل نشینها را اگرچه داغ تلخی دیدهای اما به لب داری همان شیرینی شكراً لرب العالـمینها را چه نقش یا حسینی بر عقیق قلب تو حك كرد! خـدا از اعتبار انداخت بازار نگینها را تو هم مثل حـسینت آیۀ إنـا فـتـحـنـایی... كه عشقت فتح كرده قلبها و سرزمینها را به آتش میزنـد پـروانۀ شـمـع دمشق تو كه با خون خودش پاسخ دهد هل من معینها را به من یك جرعه از صبرت بنوشان و دعا كن تا بـیـایـم پا به پای مـاتـم تو اربـعـیـنها را
: امتیاز
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها ( ورود به کربلا)
کـیست زینب همیشه بیهـمـتا نــــور مـسـتــور عــالــم بــالا کیست زینب نفس نفس حـیـدر کیست زینب تپش تپش زهـرا کیست زینب حسین پرده نشین کیست زینب حسن به زیر کسا کیست زینب کسی چه میداند غـیـر آن پـنـج آفــتــاب هُــدی کـیست زیـنب تـلاطـم عـبـاس کـیـسـت زیـنـب تـمـوّج دریــا ذوالـفــقــار عـلـی مـیـان نـیـام اوج نـهـج الـبـلاغـهای شـیــوا کیست او شـرح ســورۀ مـریم روشنی بـخـش هـاجـر و حـوّا کیست زینب حجاب جلوۀ غیب صبـر اعـظـم، صلابت عظما قـلـمـم بـشـکـنـد چـه میگـویـم من و اوصـاف زینب کـبری؟ من چه گـویم که گـفت اربـابم حضرت عـشـق، التـماس دعا الـسـلام ای شـکـوه نـام حسین دومـیـن فـاطـمـه، تـمامِ حسین آسمان هم در انحـصارش بود کـهـکـشان گوشۀ نـقـابـش بود آتـش؛ آتـش گـرفـتــۀ نــورش آب، سـیــراب آبـشــارش بـود بعد پـنجـاه و چـند سال حسین باز هم غـرق در بهـارش بود قـامـتـش را نـدیـد حــتـی مــاه که عـلـمـدار پـرده دارش بـود محـرم مـحـمـلش فـرشته نبود تا عـلی اکـبـرش کـنـارش بود کـــاروانِ عــشــیــرۀ زهــــرا تحت امرش در اخـتیارش بود نـاقـهاش روی بـال جـبـرائـیل کـز نـدیـمـانِ بیشـمـارش بود حـج خود با جـهـاد کـامل کرد نـیــنـوا آخـریـن دیــارش بـود محـمـلـش ایستاد و پایین رفت لحـظـۀ سختِ انـتـظـارش بود شور میزد دلش که میدانست قـتـلگـاهی در انـتـظـارش بود آه گـرمی کـشـیـد از جـگـرش کربلا را که دیـد زد به سرش
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها
در گـیر و دار غـائـله زیـنب اگر نبود شـلاق بود و سلـسلـه زیـنب اگر نبود ما بـین کـربلا و همین روضههای ما تا حـشـر بود فـاصله زیـنب اگـر نبود بـین صبـورهـای جهـان در کـتـاب ها یک واژه بود حوصله، زینب اگر نبود ذُخـرالحـسیـن بود بـرای مـسیـر شـام در قـصـۀ مـبـاهـلـه زیـنـب اگـر نبـود از شام تا به کوفه از این بیـشتر یقـین پـا مـیگـرفـت آبـلـه زیـنب اگـر نـبود قــطـعـاً پـیـام کـربـبـلا جـاودان نـبـود یک پـای این معـادلـه زینب اگـر نبود صبر سکینه نیز به سر میرسید زود در کـوچـهها محـصل زیـنب اگر نبود کشتی، شکست خوردۀ طوفان طعنه بود در شام و کـوفه ساحل زینب اگر نبود
: امتیاز
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها
ای غزل صبر و استـواری و ایثار شیرزنِ کـربلا…. وصـیِّ علـمدار روی ســرت سـایـۀ کــتـاب الــهـی زیـر قـدمهـای تـوسـت گـنـبـدِ دَوّار دیـدۀ گـیـتـی نـدیـده مـثـل تو زیـنب هرنفست بسته شد به هرنـفـس یـار حُجب و حیا و عـفاف فاطمه داری خـطبـۀ تو خـطبههای حـیـدرِ کـرّار صبر تو سِرِّ ثـبوت کرب و بلا بود زمزمهات درس دین شناسی و رفتار نـدبـۀ روی لـب تـو مـیشـود آخــر زمـزمـههـای وصال جـمـعۀ دیـدار
: امتیاز
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها
در مـیان این قـبـیـله ما گـدای زینـبـیم ما حسیـنـیون همیشه زیر پـای زینـبیم زندگیاش را سراسر وقف محبوبش نمود گریه کنهای غم و درد و بلای زینبیم گر حسینی گشتهایم از زحمت بسیار اوست ما همه مـمنون تـیغ خـطبههای زینبیم ماجرای کربلا را یک تنه جمعش نمود زیـر دین انـقـلاب و ماجـرای زینـبـیم دشمنش حتی میان بزم عیش و نوش گفت: طیب الله ما شگفت از این وفای زینبیم این علامت ها همه روز قیامت شاهداند تا نفس در سینه بوده در عزای زینبیم کارو بار روز محشر دست دخت مرتضاست ما قـیامت هم خـدایی در ثـنای زینـبیم کـربلای ما همه دست عـقـیله میرسد اربعـیـن ما زائر کـرب وبلای زینـبیم
: امتیاز
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها
شیعه دارد آبرو زیرا دلش با زینب است آبـرودار حـقـیقی در دو دنیا زینب است راه ما راه حسین و مقصد ما کربلاست افـتخار و اعـتـبار مکـتب ما زینب است با وقار و با صلابت کن صدایت را بلند چون که رمز اقتدار ما دم یا زینب است چشم او غیر حسین ابن علی چیزی ندید روشنی ما رأیت الا جـمیـلا زینب است هالهای از نور دورش را همیشه میگرفت آری آن مستورۀ دور از تماشا زینب است آنکه از حجب و حیا و پاکی و شرم و عفاف سایهاش را هم ندید همسایه حتی زینب است خم به ابرویش نیاورده است در طوفان غم آنکه صبر از دست او پشتش شده تا زینب است آنکه با آن خطبۀ غرّای خود یکباره کرد مردمان کوفه را گریان و رسوا زینب است حجت خلق خدا را با وجودش حفظ کرد آنکه با احیاگریاش کرده غوغا زینب است
: امتیاز
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها
اکـثر اوقات دخـتـر مـثل مـادر میشود ارث مادر عاقبت از آنِ دخـتر میشود حضرت زهـرا اگر انـسیة الحـورا بود دختر از این حیث با مادر برابر میشود عطر یاس و بوی سیب آمیخته با نام او با حضورش خانۀ حیدر معطر میشود از دو دریا لؤلؤ و مرجان فقط حاصل نشد آبشار صبر را سرچشمه کوثر میشود نام زینب تا گره خوردست با نام حسین عشق تفسیری از این خواهر برادر میشود شمهای از داستان عشق شور انگیزشان از همه افـسانههای عاشقی سر میشود احسن الحال همه عشاق با امضای اوست او بخواهـد کـربـلای ما مـقـدّر میشود ذوالبـیـان ارثیـۀ بابا برای دخـتـر است با همین ارثیه او در کوفه حیدر میشود در دفاعِ از حرم عباس درسی داده است نیزه میگوید فقط این کار با سر میشود تار و پـود چـادر مادر اگر خـاکی شده سهم دختر نقش آتش روی معجر میشود آخر هر روضه و مدحی که از دختر شده یاد مادر میکنند و صحبت از در میشود
: امتیاز
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها
در سیر او جبریل هم بال و پرش ریخت وقت طواف چهارمش خاکسترش ریخت فطـرس شد و غسل تقـرّب کرد روحش هرکس که خاک چادرش را بر سرش ریخت از زینـبـش زهرای دیگر ساخت زهـرا مادر تمام خویش را در دخترش ریخت او زینت است و بینیاز از زینتی هاست پس از مقامش بود اگر که زیورش ریخت وقـتـی دهـان وا کرد، دیـدنـد انـبـیـا هـم نهـج البلاغه بود که از منـبـرش ریخت وقـتی دهان وا کرد، از بس که غـیورند مولا صدای خویش را در حنجرش ریخت در کـوفـه حتی سـایـهاش را هم نـدیـدند فرمود: غُضّوا، چشم ها در محضرش ریخت زن بــود امـا بـا ابـهّـت حــرف مــیزد مردی نبود آن جا مگر کرک و پرش ریخت یک گوشه از خشمش اباالفضل آفرین است گفتیم زینب، صد ابوالفضل از برش ریخت بـه مــرقـدش تـازه نــگـاه چـپ نـکـرده صد لشگر تازه نفـس دوروبرش ریخت آن قـدر بـالا رفـت و بـالاتـر کـه حـتـی در سیر او جبریل هم بال و پرش ریخت
: امتیاز
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها
زینب بساط کـاخ ستم را به هم زده زینب به روی قلۀ عصمت علم زده مثل حسینِ فاطمه محبوب قلب هاست زینب درون سـیـنۀ عـالـم عـلـم زده زینب نگـو بگو هـمـهٔ هـیـبتِ عـلـی کفار را به خطبه چو تیغِ دو دم زده زینب به ناز شصت خودش در اسارتش بـا دسـت بـسـتـه از ولـی الله دم زده ای بـزدلانِ شام که خـرما میآورید زینب به لـوح عالمه مهـر کرم زده با یک اشـاره کـاخ سـتـم را به باد داد او بــر رقــیــه نــالــهٔ بــرنـده یـاد داد گرچه گه ورود به شهر ازدحام بود او چادرش به لطف خدا با دوام بود چشمان کـور شهر حرامی نـدیـد که صدها یزید در بر زیـنب غـلام بود اصلاً یزید، پست تر از این کلام هاست از بس که دخت فاطمه والا مقام بود بعد از حسین سیف خدا بود، دست او تیغـش کـلام گشته و در بین کام بود وقتی شروع کرد یزید از غم آب شد کار یزید و اهل و عـیالـش تمام بود بیخود که نیست دختر زهرای اطهر است بیخود که نیست زینب کبرای حیدر است او درد و داغ نیمه شب تار را کشید بر روی شانـهاش همۀ بار را کشید او گر چه ظاهراً به اسیری شام رفت اما هـمـاره بـار عـلـمـدار را کـشـید هر شب برای دخت علی سخت میگذشت هر شب ز پای دخترکی خار را کشید سنگین ترین غمی که در این چند روزه دید درد اسیـری سـر بــازار را کـشـیـد هم کاروان به زانوی او تکیه کرده بود هم روی دوش خود تن بیمار را کشید زیـنب اگر نـبـود حـسیـنی به جـا نبود او گر نـبود مجـلس روضه به پا نبود
: امتیاز
|
مدح و مناجات با حضرت زینب سلام الله علیها
بـا تـو تـمـام حـادثـه تـقـدیـر مـیشـود بیتو فضای روضه چه دلگیر میشود زنگـارِ قـلـب خـستـۀ آلـودهای چو من با اشک های نـاب تو تـطهیـر میشود آتش به جان گریه کُـنان شعله میکشد وقـتی حدیث محمل و زنجـیر میشود در اوج رنج های اسارت به هر زمان ذکـر مـدامـتـان، هـمه تکـبـیـر میشود در شام و کوفه، خطبۀ جانسوز تو عجیب! بر قـلب دشمـنـان تو شمشـیـر میشود امروز رمـز زندگی شیـعـه بـی دریـغ بـا آن تـوجّـهـات تو تـعـبـیـر میشـود عباس، مشک، دست، عَلَم، کربلا، حسین با صبـر بینـظیر تو تصویـر میشود هر وقت لب به وصف تو بگشود این حقیر در حـیرتم چه زود زمان دیر میشود
: امتیاز
|
مدح و مصیبت حضرت زینب سلام الله علیها
دوبـاره روضۀ تـلـخ اسـارت زینب مـرور متـنِ كـتـاب شـرافـت زینب وجود معجری از نور؛ پرده درپرده دلـیـل محـكـم حـكـم قـداست زینب مسیـر دین خـدا را نـشـان مان داده چـراغ روشـنِ بـرج هـدایـت زینب رموز جملۀ «من را دعا نما خواهر» نـهـفـتـه در ثـمـراتِ عـبـادت زینب نماز سینه زنان رو به كعبۀ گـودال غـروب روز دهـم با امـامت زینب برای قـتل حسیـنـش دیه به او دادند كـلـوخ ها شده سهـمِ غـرامت زیـنب سكوت محض جَرَس های لشگر دشمن نـشانِ معجـزه ای از رسـالت زینب به پیشِ كعب نی و سنگ؛ راست قامت بود رقیه درس گرفت از صلابت زینب لغات خطبۀ زینب، لغات قـرآن بود ملائـكـه هـمـه مـاتِ بـلاغـت زینب نهیب حیدریاش كاخ ظلم را لرزاند یـزیـد شوكّه شده از شهـامت زینب صدای قاری قرآن به روی نی نگذاشت نگـاه ها بـرود سمتِ ساحـت زیـنب
: امتیاز
|